Archive for April, 2008
21st April 2008
Colofn Golwg
In just under ten months, Gordon Brown has suffered 95 rebellions from his back benchers. The attacks are now coming from every direction. Who would have thought following all the joy surrounding his predecessors’ departure that Prime Minister Brown would be heckled with the exact same ghusto at the Labour Party’s Parliamentary meetings as Mr Blair?
And who was leading the crowd of opposers two weeks ago, like a rather disgruntled Queen Bodacia? The quiet, careful and thoughtful member for Llanelli - Nia Griffith. Her predecessor was quite a thorn in the side of Labour’s leaders, especially after his resignation one moonlight night. Nia, like Denzil Davies. is a product of Oxbridge, and she has been angered by the way Labour seems to be turning its back on its principles, in this instance over the party’s decision to drop the 10% rate for people on low incomes. This change, implemented at the beginning of this month, will raise tax levels for thousands of low-income workers to such an extent that the super-rich in the City will now be paying a smaller percentage of their income in tax than those who are cleaning their offices.
Of course, New Labour has been more than generous with its friends in the Square Mile.. Indeed, the Government’s own figures estimates losses of £42 billion a year due to tax evasion by large companies and rich individuals. The Government’s solution is to cut back on the number of staff in Inland Revenue offices throughout Wales. despite the fact that each one who works there pays for themselves 96 times over in tax that has been re-claimed.
There’s no surprise. therefore, that a big black hole is appearing in Alistair Darling’s accounts. But why raise the taxes of those who are least able to pay it? If accountants on behalf of their clients can be creative, why not the Government? Why not introduce, just as Italy has done, a tax on the pornorgaphy industry, which earns billions but avoids paying VAT even on its magazines. Millions of pounds could be raised - especially if it was extended to cover ‘page three’ papers - which could be of benefit to the sexual health servies which are often under-funded, despite the rise in sexually transmitted diseases. Unfortunately, the opinions of Mr Murdoch and Mr Desmond are the ones with the most influence in Downing Street, not the person who cleans the offices of their media empires, or even the Member for Llanelli.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - — - - - - - - - - - - - - - -
Mewn cwta deg mis mae Gordon Brown wedi dioddef 95 o wrthryfeloedd o’i feinciau cefn. Mae’r ymosodiadau yn dechrau dod o bob cyfeiriad. Pwy fyddai wedi dychmygu yn nhoriad y wawr o orfoledd mawr disodli ei ragflaenydd, y byddai Prif Weinidog Brown yn cael ei heclo yng nghyfarfod y Blaid Lafur Seneddol gyda’r un arddeliad a’r diweddar Mr Blair?
A phwy oedd yn arwain y dorf o wrthwynebwyr bythefnos yn ôl, fel rhyw frenhines Fuddug ychydig-yn-anfodlon? Yr aelod tawel, gofalus, meddylgar dros Lanelli - Nia Griffith. Yr oedd ei rhagflaenydd yn dipyn o ddraenen yn ystlys arweinyddion Llafur, yn arbennig ar ôl ei ymddiswyddiad un nos ola leuad. Mae Nia, fel Denzil Davies, yn gynnyrch Rhydygrawnt, wedi ei chythruddo gan Lafur yn cefnu ar eu hegwyddorion, yn yr achos yma am ollwng y gyfradd 10% i bobl ar incwm isel. Effaith y newid ddechrau’r mis hwn fydd codi lefelau treth i filiynau o weithwyr cyflog-isel i’r fath raddau y bydd yr uwch-gyfoethog yn y Ddinas nawr yn talu llai fel canran o’u hincwm mewn treth na’r sawl sydd yn glanhau eu swyddfeydd.
Wrth gwrs, mae Llafur Newydd wedi bod yn hael iawn gyda’u ffrindiau yn y Filltir Sgwâr. Mae ffigurau’r Llywodraeth ei hunan yn amcangyfrif colledion o £42 biliwn y flwyddyn oherwydd osgoi treth gan gwmnïau mawr ac unigolion cyfoethog. Ateb y Llywodraeth i hyn ydi torri nôl ar nifer y staff yn swyddfeydd Cyllid y Wlad trwy Gymru, er bod pob un sydd yn gweithio yno yn talu am eu hunain 96 gwaith drosodd mewn treth wedi ei adennill.
Does dim syndod, felly, bod yna fwlch mawr du yn ymddangos yng nghyfrifon Alistair Darling. Ond pam codi treth ar y lleiaf abl i’w dalu? Os ydi cyfrifwyr yn medru bod yn greadigol ar ran eu cleientiaid, pam ddim y Llywodraeth? Pam ddim cyflwyno treth, fel mae’r Eidal newydd ei wneud, ar y diwydiant pornograffaidd, sydd yn ennill biliynau ond sydd yn osgoi Treth-Ar-Werth hyd yn oed ar ei gylchgronau. Fe godai cannoedd o filiynau - yn arbennig o’i hymestyn i bapurau ‘tudalen tri’ - fyddai o ddefnydd mawr i’r gwasanaeth iechyd rhywiol sydd yn cael ei dan-gyllido’n gyson, er gwaetha’r cynnydd mewn afiechydon rhywiol. Yn anffodus barn Mr Murdoch a Mr Desmond sydd yn dal sylw Stryd Downing ar hyn o bryd, nid y person sydd yn glanhau swyddfeydd eu hymerodraethau cyhoeddi, nac ychwaith yr Aelod o Lanelli.
10th April 2008
Colofn Golwg
evin Morgan, yr ysgolhaig cyfareddol o Brifysgol Caerdydd ac a gadeiriodd yr Ymgyrch Ie yn refferendwm ‘97, benododd fi i’m swydd gyntaf. Byth oddi ar hynny dwi wedi parchu ei reddfau. Pan ddechreuodd Kevin ddatblygu diddordeb newydd mewn bwyd fel maes ymchwil yng nghanol y 90au, roeddwn i’n gwybod bod yna rhywbeth o bwys ar droed. Degawd yn ddiweddarach, mae diogelwch bwyd, y ddadl GM, tyfiant syfrdanol y mudiad organig ac, o’r Eidal yn fwy diweddar y mudiad bwyd-araf, ciniawau ysgol a’r argyfwng gordewdra ar flaen yr agenda gwleidyddol. Bwyd hefyd yw’r roc-a-rol newydd, gyda’r Prif Weinidog yr un mor frwd i rannu llwyfan a Jamie Oliver ag yr oedd Harold Wilson gyda’r Beatles.
Mae’r obsesiwn yma â bwyd rhywsut yn greiddiol i’r oes yr ydym yn byw ynddi. Mae bywyd yn crisialu ar blât - yn llythrennol - ein consyrn cyfoes ag iechyd a’r amgylchedd. Ac yn yr un modd ag y mae unigolion yn ceisio gwahaniaethu eu hunain trwy eu sgil a’i chwaeth mewn coginio, mae yna gystadleuaeth debyg yn digwydd ar lefel rhyngwladol. Rhan annatod o ymchwydd Iwerddon o’r 80au ymlaen oedd nid dim ond Riverdance, tîm Cwpan y Byd Jackie Charlton a threthi corfforaethol isel, ond hefyd tyfiant math newydd arloesol o goginio Gwyddelig ym mwytai mwyaf chic ardal adfywiedig Temple Bar yn Nulyn. Roedd dibyniaeth ar y daten yn angheuol i Iwerddon gynt. Felly hefyd mae ei hamrywiaeth goginiol gyfoes yn arwydd o’i ffyniant.
Ac mae gwlad y teulu Guinness - ddygodd y rysáit o dafarn ym Meirionydd yn ôl y chwedl - yn gwybod pwysigrwydd a maint y farchnad ryngwladol. Does dim syndod felly bod y Weriniaeth yn buddsoddi £18 miliwn y flwyddyn mewn marchnata ei diwydiant bwyd a diod tramor. Mae’r ffigwr ar gyfer Llywodraeth y Deyrnas Gyfunol yn £4 miliwn - lawr £700,000 o’r llynedd. Yr ydym yn gwario mwy na hynny bob dydd yn Irac. Ac yn 2009 fe fydd ‘Bwyd o Brydain’, y corff ambarél sydd yn marchnata bwyd cynhenid Prydeinig ar draws marchnadoedd Ewrop -gan gynnwys chwisgi a chaws Cymreig - y dod i ben, gan nad yw bwyd yn flaenoriaeth bellach i Defra. Maen nhw am ganolbwyntio, mae’n debyg, ar glefydau anifeiliaid - h.y. y clwyf traed a genau wnaethon nhw greu eu hunain heb iawndal i ffermwyr Cymru’r llynedd a’r diciâu ymhlith gwartheg y maen nhw wedi bod yn llusgo’i traed yn ei gylch ers blynyddoedd. Pa syndod bod Elin Jones o blaid annibyniaeth?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Kevin Morgan, the inspirational scholar from Cardiff University and the Chair of the Yes Campaign during the ‘97 referendum, appointed me to my first job. Ever since then, I’ve respected his instincts. When Kevin began developing an interest in food as a research field in the mid 90s, I knew that something of significance would come of it. A decade later, and food safety, the GM debate, growth of the organic industry, and more recently the development of slow-food in Italy, school lunches and obesity problems are all firmly placed on the political agenda. Food is the new rock-and-roll, with the Prime Minister just as keen to share a stage with Jamie Oliver as Harold Wilson was with the Beatles.
This obsession with food is an integral part of our society. Food represents our current concern with health and enviromental issues. And just as individuals differentiate between each other through their cooking skills and taste, a similar competition is happening on an international level. An integral part of Ireland’s growth from the 1980s onwards was not just Riverdance, Jackie Charlton’s World Cup team and low corporation taxes, but also the innovative growth in a new way of Irish cooking in some of Dublin’s Temple Bars’ most chic restaurants. Reliance on the potato once proved fatal for Ireland. Similarly, Ireland’s current plentiful cuisine reflects the country’s growth.
And the county of the Guinness family - who allegedly stole the receipe from a pub in Merionethshire - certainly knows the importance and the size of the international market. No wonder, therefore, that the Republic invests £18 million a year in promoting its food and drink industry abroad. The figure for the United Kingdom stands at £4 million - which is £700,000 less than last year. We spend more than that each day in Iraq. And in 2009, ‘Food from Britain’, the umbrella body which promotes British food produce across European markets - including Welsh whisky and cheeses - will come to an end, because food is no longer a priority for Defra. They are supposedly going to concentrate on animal diseases, such as foot an mouth disease which they themselves were responsible for last year and yet did not offer compensation to Welsh farmers and also TB amongst cattle, which they have done nothing about for years. No wonder Elin Jones is in favour of independence?
3rd April 2008
Plaid Sir Gar
Mae Grwp Cynghorwyr Plaid Cymru yn Sir Gâr wedi creu gwefan ar gyfer yr etholiadau lleol fan hyn.
The Plaid Cymru councillors group on Carmarthenshire council have created a new website for their election campaign, you can visit it here.
Colofn Golwg
Mae Des Browne, y Gweinidog Amddiffyn, yn annog trafodaethau gyda’r Taliban. Mae’r strategaeth o drafod gyda therfysgwyr - yn gyfrinachol os nad yn agored - wedi bod yn rhan o draddodiad polisi Prydain ers dyddiau’r gwrthryfel gwaedlyd ym Malaysia yn y 50au. Ond methiant yn y diwedd fu’r cadoediad a’r trafodaethau gyda’r arweinwyr guerilla yno. Fe ddychwelodd yr Ymerodraeth at dactegau milwrol, ochr yn ochr ag ymgais i ennill ‘calonnau a meddyliau’, sydd yn parhau hyd heddiw yn rhyw fath o fodel ar gyfer ymgyrchoedd gwrth-derfysgol llwyddiannus.
Mae sylwadau Browne, sydd hefyd yn adleisio galwad ddiweddar Jonathan Powell,cyn-bennaeth swyddfa Tony Blair, am drafod gyda’r Taliban ynghyd ac Al Qaeda yn sicr yn cynrychioli pennod newydd yn agwedd y mandariniaid a’i meistri fel ei gilydd. Oes yna rhyw fath o gydnabyddiaeth yn llechu tu ôl i’r realaeth newydd - nad oes modd ennill y rhyfel hwn, o leiaf heb y math o dywallt gwaed oedd efallai yn dderbyniol yn oes MacMillan ond sydd yn gwbl anamgyffredadwy nawr, yn sicr yng nghysgod Irac?
Dyw’r arwyddion ddim yn addawol. Ar draws ffin orllewinol Afghanistan mae rhanbarth arbennig o Pakistan sydd mor wyllt o anrhefnus fel ei bo hi’n wahanol i bob talaith arall ym Mhakistan. Caiff ei gweinyddu yn uniongyrchol o Islamabad. Wel, dim ond i’r graddau hynny y gellir dweud bod gweinyddiaeth yn yr ystyr arferol yn bodoli yn ardaloedd llwythol y Pashtun ym Mhakistan. Dyma, wrth gwrs, yw’r prif lwyth hefyd yn rhanbarth Helmand lle mae’r Fyddin Brydeinig yn lladd ac yn cael eu lladd am y bedwaredd gwaith mewn dwy ganrif. Mewn arolwg diweddar wedi ei ariannu gan y Deyrnas Gyfunol, dim ond 4% o’r boblogaeth yn “Ardaloedd Llwythol” Pakistan sydd yn ystyried bod y Taliban yn derfysgwyr. Felly, faint bynnag o gynnydd a welir ym mrwydr lluoedd Nato tu draw i Fwlch y Khyber, mae yna hafan barhaol yn bodoli yno sydd tu hwnt i gyrraedd y Gorllewin.
Mae yna densiynau amlwg i’w gweld hefyd ym mherthynas Prydain a Llywodraeth Hamzid Kharzai. Mae hynny yn rhannol oherwydd nifer o achosion o ‘danio cyfeillgar’ rhwng milwyr tramor a heddlu lleol. Roedd yr achos diweddaraf o hynny rhyw bythefnos yn ôl pan saethwyd heddwas Afghani, yn ol yr adroddiadau, gan filwr o Brydain. Mae Karzai ei hun wedi beio y cynnydd mewn trais yn rhanbarth Helmand ar bresenoldeb milwyr Prydeinig. Fe wrthododd e dderbyn awgrym y Swyddfa Dramor i benodi Paddy Ashdown fel uwch-gennad yn Afghanistan, ac fe daflodd diplomydd o dras Prydeinig allan yng ngwyneb protestiadau gan Lundain. Gyda chyfeillion fel hyn, pwy sydd angen gelynion?